Ο καιρός περνάει...
Ώρες,ημέρες,εβδομάδες,μήνες...
Αυτός ο "αγώνας δρόμου",
είδικά για τους άπειρους,μη "αθλητικούς" τύπους
είναι τρομακτικά μεγάλος...
Μα όταν το σκέφτεσαι,όσο κι αν κουράστηκες,δεν το μετανιώνεις.
Πήρες το μετάλλιό σου...
Τελικά ο καιρός περνάει τόσο γρήγορα...
Σαν μια βαθιά ανάσα...
Ναι,σαν μια βαθιά ανάσα...Καταπίνοντας ξυράφια.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου