Random.

Ένα ποίημα,έτσι...για το καλό.

Ήρθε η ώρα της Λαμπρής,
Ώρα να αναστηθείς.
Κρεατάκι να γευτεις,
Σόρρυ αν γίνω αναιδής.

Σε αυτήν την Πασχαλιά,
Θα περάσουμε καλά.
Με κατσίκια,με κοψίδια
Και με 8 κιλά κρασιά.

Μα σαν πέσει το σκοτάδι,
και ηρεμήσουν οι ρυθμοί,
Το στομάχι θα πονάει,
και θα κάνεις όλο "γκούκ".

Μα δεν φταις εσυ που τώρα,
Δεν μπορείς,ούτε μιλιά.
Φταίει το αρνάκι του γαλάκτου,
που ήταν 100 κιλά.

Και αυτό που θα ποθείς
περισσότερο απ'όλα,
Θα είναι μια "σουρωτή"
ή μια ωραία "coca cola".

Αυτά,τελεία.