Στις εξόδους μου,πολλές φορές,θυμάμαι τον "πολιτικό,κακό,γεμάτο άσκοπες καταχρήσεις εαυτό μου.
Καφέδες μέχρι να τρυπήσει το στομάχι.Τσιγάρα μέχρι να τρυπήσουν τα πνευμόνια.Βοτκα για να ζεσταθεί το συκωτάκι.
Καταλήγεις κωλοφάνταρο σε γαμιστρώνα της Λάρνακας.23 ευρώ οι 5 ώρες για 2 άτομα(10 ευρώ επιπλέον για κάθε έξτρα άτομο,ενημερώνει το πλαστικοποιημένο ταμπελάκι).Κι όμως...
2 ώρες αργότερα,περίπατος με το τελευταίο τσιγάρο του πακέτου.Ευτυχώς,εχω καβάτζα έναν καπνό.
Aeroplane,στα ακουστικά μου.Ανάγκη για "σοβαρή" στέρεα τροφή και όχι σοκολάτες και λοιπές μαλακίες...
Skype με την πατρίδα.Συναίσθημα πως τελικά κάπου ανήκω.Κάπου πέρα απο αυτή τη γύμνια του προσώπου μου...Όλα αλλάζουν και όλα ίδια μένουν.
Για ακόμη μια φορά θυμάσαι το μότο σου."Ποτέ μη λες ποτέ".
Ευχάριστες εκπλήξεις με τη μορφή μηνυμάτων ενδιαφέροντος απο ατομα που δεν περίμενες...
Με μια λέξη...Κυριακή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου