NY.

Eχω να γράψω αρκετό καιρό.
Η ταχα φύλαξη της πατρίδας μου παίρνει πολύ χρόνο.Σίγουρα,αυτό φταίει.
Παρόλα αυτά,θέλω τόσα να γράψω..Τόσα πολλά,που ο εγκέφαλός μου δεν μπορεί να τα βάλει σε μια σειρά....
Ιδέες κάνουν την εμφάνισή τους τόσο ξαφνικά,σαν να γίνονται μικρές τάχα intellectual εκρήξεις στο υποτιθέμενα πειθαρχημένο μου μυαλουδάκι.Μα χάνονται,αλλιώνονται τόσο ξαφνικά.Μα κάνουν τη εμφάνιση τους συνεχώς,ξανά και ξανά.Ακριβώς όπως τα φρεσκοξυρισμένα μου γένια.Κάθε μέρα,βγάζουν σιγά σιγά το κεφαλάκι τους,γνωρίζοντας πως αναπόφευκτα,λιγο αργότερα θα χαθούν και πάλι...Φαυλος ο κύκλος.Θα μας κουράσει...

"Κωνσταντίνος.Οχι στρατιώτης".

Μια θολούρα,μια έντονη κάπνα υπάρχει σε αυτό το μυαλό που κιτρινίζει,όπως τα δάχτυλά μου.
Για λίγα δεύτερα όμως,σε εκείνες τις στιγμές του "φρέσκου αέρα",καθαρίζει.Μια βραχυπρόθεσμη ελευθερία. Κωνσταντίνος.Όχι στρατιώτης.

Αναγκαίο το κακό.Τάχα καλή η καρδιά.

Εχω τόσα πολλά ακόμα που θέλω να αποτυπώσω σε αυτό το μιζεροημερολόγιο σκέψεων.Σχεδόν πονάει το κεφάλι μου...Μάλλον οφείλεται στο γεγονός πως ο εγκέφαλος μου έχει χαμηλή ταχύτητα λειτουργίας.Είναι που πρέπει να βρίσκομαι σε mode "υποταγής" .
Σωστά.Βitch,please...

'Till next time,λοιπόν...

Καλή Χρονιά ΘΑ έχουμε.
Αφου το λέω,έτσι θα είναι...