Panic.

Eχουν περάσει σχεδόν δυο χρόνια απο την τελευταία φορά που έγραψα στο "open to the public" υποτιθέμενο ημερολόγιο μου...Χιπστερια απο τότε ο Κωστάκης.(Βεβαίως,να θυμηθώ να κάνω tumblr).Βλέποντας το,θυμάμαι τα γεγονότα που με αναγκασαν να καθίσω και να γράψω για τις πρώτες, έντονες ή μη, ενήλικες στιγμές μου. Και γελάω.Αλλαξαν τα πράγματα.Μεγάλωσα κι εγω,σαν παιδί.Μα οι αηδίες που σκεφτόμαστε,παραμένουν ίδιες.
Σεξ.Check.Σχέσεις.Check.Μέλλον.Check
Βαριέμαι.Αλλα ισχύουν.
Ας το πάρουμε ανάποδα,ταχα για να διαφοροποιηθώ κι εγω.Σωστά,αυτό είναι.

Μέλλον.
"Βαριέμαι".

Αυτό είναι το ρήμα που θα καθορίσει τη σεζόν που μας έρχεται.Ωρα για φανταριλίκι,that's why.
Τα αρχίδια μας κουνιούνται.Σωστά,θα σώσω εγώ την πατρίδα απο τον εχθρό.Λογικό.
Ναι,ίσως τον κάνω να νιώσει άσχημα για τον εαυτό του και να μου ζητήσει και συγγνώμη που με κούνησε απο την πόζα "λανσάρω μεγάλη υπερπαραγωγή πολυβόλο στη σκοπιά,και ο εγκέφαλός μου έχει φάει black-out".Πιο πιθανό.
Αγωνία."Κοντός ψαλμός..." και τα λοιπά.Θα κάνω twitter αν είναι,να ενημερώνω ανα 2 λεπτά πόσο έξυσα τα αρχίδια μου.Α!Και να αγοράσω κανένα smart phone.Μιας και το δικό μου είναι πανχαζο και δεν βγάζει φωτογραφίες "πωπω,είμαι καλλιτέχνης,κάνει για γκαλερι η φωτογραφία μου".Οχι σκουπίδι το instagram είναι ασορτί με την αισθητική σου.Λιγάκι για τον πούτσο..Οχι,οχι!Εννοώ τέλειες.Στην "to-do/do not forget" λίστα μου αυτά.

Σχέσεις.
"Βαρέθηκα πριν καν αρχίσω".

Όντας single για πρώτη φορά στη ζωή μου στα 23 μου(συνειδητοποιημένος single that is) βλέπω την μεγάλη ποικιλία/μπουφεδάκι απο όπου μπορώ να τσιμπήσω.Και αυτό που καταλαβαίνω συνήθως είναι πόσο υπέροχος άνθρωπος είμαι.Δεν είναι πως δεν το περιμένα.Ολοι είμαστε περιεργοι.Αλλά...τι αλλά?Τα όρια υπάρχουν για κάποιο λόγο.Οπότε,next.Και για εμενα μπορούν να το πουν αυτό,σίγουρα.Αδικο θα'χουν αλλά έτσι πάει...
Και όταν βρεθεί κάποιος που σε ιντριγκάρει,σε κάνει να σκέφτεσαι πολύ περισσότερο,έχει τρομερό ενδιαφέρον και ναι,σε καυλώνει κιολας,βρίσκεις ένα εμπόδιο.Ε,σωστά εαν δεν υπάρχει δράμα στη μίζερη ζωή σου,κουράζεσαι γρήγορα.
Οι άνθρωποι,αυτά τα μέτρια,υποθετικά περίπλοκα-ναι ούτε καν- και συναισθηματικά πλάσματα
σαμποτάρουν το ίδιο τους τον εαυτό.Τα εμπόδια και τα όρια που βάζουν,είναι φόβος,δευτερες σκέψεις ή απλά δεν υπάρχει έντονο ενδιαφέρον.
Παράδειγματα υπάρχουν πολλά.
"Γνωρισα κάποιον,αλλά μένει μακριά".
"Δεν τα καταφέραμε επειδή υπήρχε απόσταση".
"Χριστέ μου,είναι παντρεμένος".
"Χριστέ μου,φεύγει στην Κίνα για πάντα".
"Χριστέ μου,έχει σχέση".
"Χριστέ μου,μου βγήκε πουστάρα".
(Ο Χριστός παίζει πολύ.Και η Παναγία επίσης.Διαλέγεις,παίρνεις Θεία προσφώνηση που σε βολεύει).

Μάλιστα.Δηλαδή,για ποιο λόγο δεν άνοιγες τα στραβά σου,να τα καταλάβεις όλα αυτά μια ώρα αρχύτερα και κάθεσαι να παιδεύεις εσενα, εμένα και τους λοιπούς που αναγκάζονται (εννοούσα είναι πραγματικοί φιλοι) να σε ακούν να λες τις δακρύβρεχτες μαλακίες σου.
Το'χω κάνει.Δίχως τα δάκρυα.Είμαι πολύ μάγκας,οπότε δεν κλαίω.

Είναι μέχρι να το πάρεις απόφαση.Αμα δεν ξέρεις τι θέλεις,αρχίδια θα πάρεις.
Κάνε υπομονή .Σκάσε,μην κλαις.Σηκωσε κεφάλι,τιναξε μαλλάκι-εγώ τινάζω του ώμου μιας και στο κεφάλι μιε,μετρια πράγματα- και τράβα παρακάτω."You'll get over it".Ή "You'll get it".Eίναι τελείως "Either/or" η περίπτωση.
(Δεν είμαι -πολύ- pretentious,απλα κάποια πράγματα στα αγγλικά ακούγονται νοστιμότερα).

Σεξ.
"Εδω δεν είναι ακριβώς πως βαριέμαι,αλλά πωπω κούραση πολλές φορές".

Λεω να μην βγάλω λόγο σε  αυτό το part.Εαν το κάνετε,μπράβο τα παιδιά "φτύσου κουνήσου" μη σε ματιάξω και φταίω μετα εγώ εαν δε σου σηκώνεται.
Εαν πάλι δεν το κάνετε,δεν πειράζει.Θα 'ρθει η ώρα σας.Εδω ηρθε για μένα.

Απλά με προσοχή.Υπάρχουν πολλοί περιεργοι φίλοι εκει έξω.Γούστα,βίτσια και ολίγον σκιαχτικές φαντασιώσεις είναι μια πτυχή.Μια άλλη είναι η προσπάθεια ντε και καλά να ταιριάξουμε.

-Μα βρε αγάπη μου,δεν θέλω.
-Οχι,σκάσε ταιριάζουμε.

Υπάρχει και κάτι άλλο στο σεξάκι που θέλει προσοχή.Προσφάτως,όχι δεν θα δώσω ώρα και πόζα,είχα ένα μινι "panic attack" στο κρεβάτι.NOT FUNNY!
Εγώ,το εγωκεντρικό, (in a sweet way)αλαζονικό,"στα αρχίδια μου σας γράφω,δεν με αγγίζει που θα με σχολιάσετε ρε μπουρδέλα"αγόρι έπαθα κάτι τετοιο.
Η ζέστη φταίει.ΣΣΣΣΙΓΟΥΡΑ.Και ο μαλακισμένος εγκέφαλος.
I got over it.Για το ταίρι δεν ξέρω.
Αλλα έτσι πάει.Αν δεν πάθεις,δεν θα μάθεις.
Μα οταν κάτι συμβαίνει καλώς ή κακώς ξέρεις πως συνήθως,ειδικά εαν βρίσκεται στην αρχή,χαλάει όλο.
Οπως εχει πει και η Kelly Clarkson και μετά την αντέγραψε κι αυτός,ο Νίτσε "What doesn't kill you makes you stronger"...True.

Ο,τι κι αν γίνει,θα το ξαναπάθεις το πιθανότερο.Δεν θα είναι τόσο τρομερό και αβάσταχτο μετά.

Λεω να κλείσω αυτό το άσκοπο,εξομολογητικό μου mode.
Οχι,δε χρειαζόταν καν.
Απλά χαίρομαι που επιτέλους,εκατσα και πάλι να γράψω,ξεφεύγοντας απο το καταραμένο τέλμα όπου βρισκόμουν.Ο,τι κι αν έγραψα,μαλακία ή εξυπνάδα,ειναι ένα βήμα.

Perhaps I am back.Αγωνία.



.