Πότέ δεν ερωτεύτηκα,
Ούτε ποτέ το σκέφτηκα...
Δεν ένιωσα κομμάτι να μου λείπει
απ'το παζλ το ηλίθια περίπλοκο που λέγεται προσωπικότητά μου.
Τα χρόνια μου είναι λίγα,
όχι τα επόμενα,τα πίσω,έτσι τουλάχιστον ελπίζω
κι όμως γνωρίζω όταν κάτι είναι απόλυτα αναγκαίο για να ζήσω...
Κι αν δεν το καταλάβω,την ώρα που αξίζει,όταν χαθεί δακρύζω,
όχι γι'αυτό,αλλά για εμένα,
για την απώλεια,της απώλειας της τάχα ευτυχίας.
Των λίγων χαρωπών στιγμών
που δεν θα θυμηθώ,
όταν πεθαίνω μοναχός,
μέσα σε κόσμο.
6.20.2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου